Përgëzimet në Kuran rreth problemit te Palestines

إنَّ الحْمدَ ِللهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا مَنْ يَهْدِهِ الله ُفَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَ مَنْ يُضْلِل فَلاَ هَادِيَ لَهُ وَأشهَدُ أَنْ لاَ اِلَهَ اِلاَّ الله وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأشْهَدُ أَنَّ محمدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونََ
يَاأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا
يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا

Përgëzimet në Kuran rreth problemit të Palestinës

"Ne u kumtuam në libër Beni Israilëve: "Ju do të bëni shkatërrime dy herë në tokë dhe do ta tejkaloni duke bërë zullum të madh". Kur erdhi koha e premtimit të parë, Ne dërguam kundër jush adhurues Tanë, që ishin të fuqishëm e të ashpër (sulmues) dhe ata hulumtuan (rreth e përqark) përreth vendit (duke mos u frikësuar). E ai (ndëshkim) ishte vendim i prerë. Pastaj, Ne ua kthyem juve mbisundimin kundër atyre, ju përforcuam me pasuri e me djem dhe ju shtuam më së shumti. Nëse bëni mirë, bëni për vete, e nëse bëni keq, bëni kundër vetes. E kur vjen koha e fundit (herën e dytë Ne i dërgojmë) që t'ju shëmtojnë fytyrat tuaja, që të hyjnë në xhaminë (Aksa) sikurse hynë herën e parë dhe që të shkatërrojnë rrënjësisht atë që arrijnë. Zoti juaj do t'ju mëshirojë (nëse pendoheni), e nëse ju i ktheheni (të keqes), kthehemi (me ndëshkim) edhe Ne. E xhehennemin e kemi bërë burg për jobesimtarët." (ElIsra; 4-.





﴿ وَقَضَيْنَا إِلَى بَنِي إسْرائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا  فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمْ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا  إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا  عَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا ﴾

Mësimet që nxiren nga këto ajete:



Një: këto ajete konfirmojnë dy prishje të cilat do t'i bëjnë izraelitët.



Dy: po të ishte qëllimi për dy prishje që kanë ndodhur në të kaluarën, nuk do të na tregonte me pjesëzën "idha", e cila është pjesëz gjendjeje dhe kushti për të ardhmen e jo për të kaluarën.



Tre: e njëjta vlen edhe për ajetin: "E ai (ndëshkim) ishte premtim i prerë". Sepse, nuk thuhet premtoi, përveçse për një gjë që s'ka ardhur ose nuk është realizuar.



Katër: pushtetarët dhe popujt që i patën sunduar izraelitët në të kaluarën kanë qenë idhujtarë, andaj nuk u përkon përshkrimi: "..adhurues Tanë..".



Pesë: në prishjen e dytë do të ketë shkatërrim të ndërtesave të mëdha dhe të larta, kurse historia nuk përmend se izraelitët i kanë pasur këto gjëra në të kaluarën.





Ajetet tjera që flasin për këtë popull





﴿وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ إِنَّ رَبَّكَ لَسَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴾



"Përkujto (o i dërguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do të vë, deri në ditën e kijametit, sundimin e ndonjë që ka për t'ua shijuar atyre mundimin më të shëmtuar. Vërtet Zoti yt ndërmerr shpejt dënimin, Ai edhe falë e mëshiron shumë." (ElAraf; 167)



﴿ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمْ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنْ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنْ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنْ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمْ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ ﴾



" Atyre (jehudive) u është vënë njollë e nënçmimit kudo që të gjinden, vetëm nëse kapen për litarin (fenë) e All-llahut dhe kthehen në besën e njerëzve (të myslimanëve), ata kanë shkaktuar kundër vetes përbuzje nga All-llahu, andaj atyre u është shtruar shtypja e mjerimi. Këtë për shkak se ata i mohonin argumentet e All-llahut, i mbytnin mizorisht pejgamberët dhe për shkak se kundërshtonin (udhëzimet e Zotit) dhe tejkalonin (çdo normë njerëzore)". (Ali Imran; 112).



﴿ إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًاعَسَى رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا ﴾



"Nëse bëni mirë, bëni për vete, e nëse bëni keq, bëni kundër vetes. E kur vjen koha e fundit (herën e dytë Ne i dërgojmë) që t'ju shëmtojnë fytyrat tuaja, që të hyjnë në xhaminë (Aksa) sikurse hynë herën e parë dhe që të shkatërrojnë rrënjësisht atë që arrijnë. Zoti juaj do t'ju mëshirojë (nëse pendoheni), e nëse ju i ktheheni (të keqes), kthehemi (me ndëshkim) edhe Ne. E xhehennemin e kemi bërë burg për jobesimtarët." (ElIsra; 7-.



Në çdo kohë që ata kthehen, All-llahu ua kthen dënimin. Andaj Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka përgëzuar në hadith të vërtetë: "Nuk do të ndodhë Kijameti derisa nuk i luftoni çifutët, kur edhe guri e druri do të thonë: O mysliman, o rob i All-llahut, eja se pas meje kam një çifut, vrite". (Buhariu dhe Muslimi).



Kjo gjithsesi ka për të ndodhur, sepse ajo që tregon Pejgamberi është e vërtetë. Jo vetëm kaq, por ne besojmë se edhe Isau [alejhis-selam] do të zbret, siç tregojnë hadithet e vërteta, e do t'i vret të krishterët dhe çifutët, kurse i pari të cilin do ta vret, është mbreti i çifutëve, mesihu Dexhall. Atë do ta vret në Babu Lud në Palestinë. Ai nuk pranon asgjë prej tyre, përveç nëse bëhen myslimanë, përndryshe vriten. "Do ta thejë kryqin, do ta vrasë derrin dhe do ta ngrejë xhizjen". Para të krishterëve nuk do të mbetet rrugëdalje tjetër: ose të bëhen myslimanë, ose të vriten me shpatën e Isaut [alejhis-selam].



All-llahu, subhanehu ve teala, për to thotë:



﴿ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنْ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنْ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًاأُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمْ اللَّهُ وَمَنْ يَلْعَنْ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًاأَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنْ الْمُلْكِ فَإِذًا لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًاأَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمْ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا ﴾



"A nuk u vure re atyre që iu është dhënë pjesë nga Libri? Besojnë idhuj e djallëzi dhe për ata që nuk besuan thonë: "Këta janë në rrugë të drejtë, se ata që besuan!" Ata janë që All-llahu i mallkoi, e atë që e mallkon All-llahu, për të nuk ka ndihmëtarë. A mos kanë ata ndonjë pjesë të pushtetit? Ata nuk do t'u jepnin njerëzve as sa grimca. A u kanë zili atyre njerëzve për atë që All-llahu u tha nga mirësitë e Tij? Ne u patëm dhënë pasardhësve të Ibrahimit librin e sheriatin dhe u patëm dhënë atyre pushtet të madh." (EnNisa; 51-54).



﴿ هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنْ اللَّهِ فَأَتَاهُمْ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمْ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَاأُولِي الْأَبْصَارِ ﴾



"Ai është që në dëbimin e parë i nxori prej shtëpive të tyre ata nga ithtarët e Librit, të cilët nuk besuan. Ju nuk menduat se ata do të dalin, e ata menduan se fortifikatat e tyre do t'i mbronin prej ndëshkimit të All-llahut, po All-llahu u erdhi atyre nga nuk e kishin menduar dhe në zemrat e tyre hodhi frikën ashtu që me duart e veta dhe me duar të besimtarëve rrëzonin shtëpitë e veta; pra merrni përvojë o ju të zotët e mendjes." (ElHashër; 2).



﴿وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمْ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا﴾



"E ata nga ithtarët e Librit (jehuditë), të cilët u ndihmuan atyre (idhujtarëve), Ai (All-llahu) i nxori prej kështjellave të veta dhe në zemrat e tyre u futi frikën, ashtu që një grup e mbytni, kurse grupin tjetër e robëroni." (ElAhzab; 26).





Porositë e Allahut, drejtuar besimtarëve:



﴿ وَإِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُمْ ﴾



"Po nëse ju i ktheni shpinën, Ai do t'ju zëvendësojë me një popull tjetër, që nuk do të jetë si ju." (Muhammed; 38).



﴿ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴾



" O ju që besuat! Mos zini miq as jehuditë, e as të krishterët. Ata janë miq të njëri-tjetrit. E kush prej jush i miqëson ata, ai është prej tyre. Vërtetë All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin zullumqar." (ElMaide; 51).



﴿ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴾



"O ju që besuat! Kush largohet nga feja e vet (i bën dëm vetes) s'ka dyshim se All-llahu do të sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest e i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesve, që lufton në rrugën e All-llahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë kërcënuesi. Kjo (cilësi e atij populli) është dhuratë e All-llahut që i jep atij që do. All-llahu është dhurues i madh, i dijshëm." (ElMaide; 54).



Nëse e lëmë xhihadin në këtë kohë dhe besojmë se nuk ka armiqësi mes nesh dhe çifutëve, atëhere ia kemi kthyer kokën urdhërave të All-llahut, gjë me të cilën meritojmë zëvendësim me popuj tjerë, të cilët i kanë këto cilësi:



﴿ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمْ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الْفَاسِقُونَ ﴾



"Atyre nga mesi juaj të cilët besuan dhë bënë vepra të mira All-llahu u premtoi se do t'i bëjë zotërues në atë tokë ashtu si i pat bërë zotërues ata që ishin para tyre dhe fenë të cilën Ai e pëlqeu për ta, do ta forcojë, e në vend të frikës Ai do t'u dhurojë siguri. Ata më adhurojnë Mua e nuk më shoqërojnë asgjë. E kush edhe pas kësaj mohon, të tillë janë ata më të prishurit." (EnNur; 55).



Ky është premtim i Zotit se do të jemi mëkëmbës të tokës. Gjithashtu All-llahu thotë:



﴿ وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِي الصَّالِحُونَ ﴾

Pastaj ka edhe shumë lajme tjera se kjo fe do të arrijë atje ku arrin dita dhe nata dhe se do të zbatohet premtimi i vërtetë, kurse premtimi i rrejshëm do të asgjësohet dhe do të refuzohet:



﴿ بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمْ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ﴾



"Përkundrazi, Ne të pavërtetën e godasim me të vërtetën dhe ajo (e vërteta) triumfon mbi të ndërsa ajo (gënjeshtra) zhduket. E juve (jobesimtarëve) u takon shkatërrimi, për atë që i përshkruani (Zotit, si fëmijë etj.) ." (ElEnbija; 18).





Hilafet i drejtë në bazë të pejgamberllëkut





Hyrja e dytë në MesxhidulAksa është gjë e domosdoshme dhe e sigurt nga e cila nuk kemi ku të shkojmë. Këtë bindje e kemi nga këto ajete të qarta të Kur'anit.



S'ka dyshim se këto çlirime dhe fitore do të mundësojnë kthimin e hilafetit të drejtë, i cili do t'i sundojë myslimanët me Kuran dhe Sunnet. Këtë e ka treguar Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] në hadith të vërtetë:



"Do të jetë pejgamberllëku në ju, sa do të dëshirojë All-llahu të jetë, e pastaj do të ngritet, kur të dëshirojë All-llahu ta ngrejë. Pastaj do të jetë hilafeti në bazë të pejgamberllëkut, i cili do të mbetet sa të dëshirojë All-llahu që të mbetet, e pastaj kur të dëshirojë, do ta ngrejë. Pastaj do të jetë mbretëri dinastike, që do të mbesë aq sa dëshiron All-llahu për të mbetur, e pastaj do ta ngrejë. Pastaj do të jetë mbretëri tirane (diktatoriale), e do të mbesë aq sa dëshiron All-llahu që të mbetet,e pastaj do ta ngritë kur të dëshirojë. Pastaj do të jetë hilafeti në bazë të pejgamberllëkut." "Dhe heshti". (Ahmedi, Ebu Davud dhe Tajalasiu me sened të mirë).





Mirëqenie ekonomike





Prej lajmeve që e përgëzojnë kthimin e forcës te myslimanët është edhe investimi në tokën e tyre për ta arritur qëllimin e kërkuar dhe të pritur. Pejgamberi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] thotë: "Nuk do të bëhet Kijameti derisa nuk kthehet toka arabe në lumenj dhe kopshte." (Muslimi).





Ardhja e Mehdiut [alejhis-selam] dhe rendi i drejtë shoqëror





Hadithet që flasin për ardhjen e Mehdiut [alejhis-selam] janë mutevatir, të cilat tregojnë për ardhjen e njeriut i cili do të bëjë përmirësime të mëdha në radhët e myslimanëve, njeri i cili do të gjykojë me Kuran dhe Sunnet, njeri i cili do ta mbushë tokën me drejtësi dhe bereqet, ashtu siç ka qenë e mbushur me padrejtësi dhe zullum. Atij do t'i besatohen duke u detyruar. Ai do të gjykojë shtatë ose tetë vite. Në kohën e tij do të shtohet pasuria, kurse ai do ta shpërndajë pa e numëruar.



Do t'i përmendim disa hadithe që flasin në këtë drejtim!



"Do të del Mehdiu në kohën e fundit, All-llahu do t'ia jep shiun, kurse toka do të nxjerrë bereqetet, do të shtohet pasuria, do të shtohen bagëtitë, do të zmadhohet ummeti dhe ai do të jetojë shtatë ose tetë vite." (Hakimi; hadithi është sahih).



"Nuk përfundon kjo botë, derisa atë nuk e posedon një njeri nga familja ime, i cili e ka emrin sikur timin." (Ebu Davud; Tirmidhiu dhe Ahmedi; hadithi është sahih).



"Do të jetë një halife prej halifeve tuaj të drejtë në kohën e fundit, i cili do ta shpërndajë pasurinë pa e numëruar." (Muslimi).





Konkluzat nga këto porosi:





1- Lufta në Palestinë do të jetë islamike, andaj ata që i japin ngjyrë kombëtare ose lokale kësaj lufte duhet ta dinë se s'ka fitore në atë vend pa Islam. Çifutët janë duke luftuar nga këndvështrimi fetar tevrator, e ne nuk mund t'u dalim ballë pos me akiden e tevhidit dhe me fenë tonë. Në këtë aludon ajeti që vijon mënjëherë pas këtyre ajeteve:



﴿ إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ ﴾



"Është e vërtetë se ky Kuran udhëzon për atë rrugë që është më e forta,…" (ElIsra; 9).



2- Çështja palestineze nuk do të zgjidhet në mënyrë paqësore, sepse All-llahu e ka caktuar të kundërtën, andaj ata që bëjnë pazarllëqe në llogari të Kudsit dhe MesxhidulAksasë, duhet të pendohen dhe t'i kthehen vetvetes dhe ta dinë se kjo rrugë i dërgon drejt në xhehenem.



3- Hixhreti i çifutëve drejt Palestinës kurrë nuk do të ndalet. Ata do të vijnë në tokën e cila nxjerr mjaltë dhe qumësht një nga një e grupe grupe që ta fitojnë vdekjen e tyre, sepse All-llahu thotë:



﴿ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفًا ﴾



"…e kur të vijë premtimi i dytë, Ne ju sjellim të gjithëve të përzier." (ElIsra; 104).



4- Myslimanët nuk duhet të mashtrohen me thëniet e Lindjes e të Perëndimit se ata janë duke i ndihmuar Izraelit që të bëhet baraspeshë në këtë rajon, sepse Izraeli posedon armatim edhe më të mirë dhe edhe më shumë se myslimanët. Sepse, All-llahu thotë:



﴿ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا ﴾



"dhe ju shtuam më së shumti".



5- Çifutët kurrë nuk do të qetësohen e as nuk do të rehatohen. Ata kurrë nuk do ta arrijnë paqen e kërkuar, sepse ajo është një ëndërr që rëndë mund të realizohet. Ajo është dhe shumë larg, ngase All-llahu nuk e lejon një gjë të tillë. Gjithë mundin që ata do ta derdhin në këtë drejtim nuk do të korrë sukses vetëm për shkak të realizimit të premtimit dhe caktimit hyjnor:



﴿ وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكَ لَيَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ يَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذَابِ ﴾



"Përkujto (o i dërguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do të vë, deri në ditën e kijametit, sundimin e ndonjë që ka për t'ua shijuar atyre mundimin më të shëmtuar." (ElAraf; 167).





Për fund...





﴿ قُلْ كُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنْ اهْتَدَى ﴾



"Thuaj: "Secili është duke pritur, pra pritni edhe ju, se së shpejti do ta kuptoni se kush ishin ithtarët e rrugës së drejtë dhe e gjeti të vërtetën." (Taha; 135).



Përgaditi: Bekir Halimi



(shënim: ky material ka qenë ligjerata e mbajtur në tribunën që është organizuar në shenjë solidariteti me popullin e Gazes, në qytetin e Kumanovës).</SPAN>

Bekir Halimi,